تعارض بدویتعارض بدوی، تعارضِ قابل رفع از طریق جمع عرفی را می‌گویند. ۱ - تعریفتعارض بدوی، به معنای تنافی‌ای است که در بدو نظر، میان مدلول دو یا چند دلیل به چشم می‌خورد و با کمی دقت و از طریق جمع عرفی رفع می‌گردد. ۲ - مثالمانند تعارض خبری که می‌گوید: «الربا حرام» با خبر دیگری که می‌گوید: «لیس بین الولد و الوالد ربا» که اولی مطلق و دومی مقید است و بین آن دو جمع عرفی انجام می‌گیرد و در نتیجه، مطلق بر مقید حمل می‌شود؛ یعنی گرفتن ربا در غیر مورد پدر و فرزند حرام است. [۴]
مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۱۰۱.
[۵]
الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، کوثرانی، محمود، ص۱۹۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۲۲، برگرفته از مقاله «تعارض بدوی». |